اینکه پارتنرت تو رختخواب چطور باشه اینجا یک پارامتر مهمه برای ادامه یک رابطه. اینکه طرفت همونقدر که به ارضای خودش اهمیت میده، لذت تو رو هم در نظر بگیره.
اصلا یک سوال مهم که اینجا مطرح میشه اینه که آیا پارتنرت اصول یک رابطه جنسی خوب رو بلده؟ ایا میدونه که برای اینکه دو نفر در یک رابطه جنسی به اوج لذت برسن باید چه کار کرد؟
آیا پزیشنی که در یک رابطه جنسی استفاده میشه واسه دو نفر لذت بخشه؟ یا اینکه یک نفر تصمیم میگیره که در چه پزیشنی باشید برای یک رابطه؟
آیا تا حالا با پارتنرتون یا همسرتون صحبت کردید و بهش گفتید از چه نوع پزیشنی خوشتون میاد و در یک رابطه جنسی از چی لذت میبرید و از چی لذت نمیبرید؟
من توی رابطه های شخصیم با دخترهای زیادی برخورد کردم ( که در خیلی موارد ازدواج کرده بودند و سالها بود وارد یک رابطه جنسی شده بودند ) که هیچوقت با شوهرشون درباره چطور بودن رابطه جنسیشون صحبت نکرده بودند. یک پزیشن رو از همون اول به کار گرفته بودن و تا آخر همون رو ادامه داده بودن حتی اگر تو اون پزیشن به لذت نرسیده بودن.
به نظرشون طبیعی ترین پزیشن همون پزیشن میشنری ( مرد رو زن زیر) هست و بقیه پزیشنها رو اصلا بد می دونستن و یا براشون غریب بود.
اینکه شوهرشون فکر کنه که چه زن وقیحیه همیشه باعث شده بود درباره لذتشون و چگونگی رابطه جنسی شون و اینکه دوست دارن این رابطه چطور باشه ، صحبت نکنن.
اینکه خیلی از زن ها به واسه اینتر کورس به لذت نمیرسن تقریبا میشه گفت ثابت شده ( اصلا هم مهم نیست فروید چه زری زده در این مورد) ولی خیلی از زنها هیچوقت به راه های جایگزین فکر نمیکنن.
اینکه حقشونه لذت ببرن و در نتیجه برای رسیدنش باید به همسرشون یا پارتنرشون صحبت کنن براشون موضوع عجیبیه.
نتیجه اش اینه که زنه بعد از زاییدن چند تا بچه هنوز نمی دونه ار گ ا س م چی هست و چطوری بوجود میاد.
از مادرامون که گذشته ولی خودمون سعی کنیم در این باره با طرفمون صحبت کنیم و از همون اول سنگامون رو تو این موضوع وا بکنیم تا فردا دچار افسردگی نشیم و رابطمون به خاطر یک موضوعی که در خیلی از موارد میشه با صحبت حل بشه، به هم نریزه.
