۱۳۸۷ دی ۱۳, جمعه

انتظار بیجا؟

خبرهای به نظر من وحشتناکی که این روزها از سیاستهای جدید  حکومت مدافع مستضعفان جهان در قبال افغانی های مقیم ایران میرسه، یعنی محروم کردن یک سری آدم از ابتدایی ترین حقوق انسانیشون این انتظار رو برای من به وجود آورد که روشنفکران و فعالهای اجتماعی در ایران که هر روز در مورد زیر سوال بردن حق آزادی بیان و آزادی فعالیتهای اجتماعی اعضاشون بیانیه و اطلاعیه و پتیشن منتشر میکنن، بیانیه ای رو هم در این زمینه منتشر کنن. من هنوز ندیدم یا حداقل در خبری نشنیدم از یک بیانیه گروهی یا یک حرکت گروهی در این زمینه.

جسته و گریخته اشخاص به طور فردی این سیاستهای به وضوح نژاد پرستانه رو محکوم کردن ولی در همین حد موند. در حالیکه مثلا میبینم حمله به دفتر کار خانوم عبادی و یا پلمب کردن کانون مدافعان حقوق بشر کلی واکنش بر انگیخته.

نگران کننده است به نظرم این سکوت. آیا انتظار بیجاییه که از فعالان اجتماعی در ایران بخواهیم حداقل به صورت نمادین هم که شده یک بیانیه یا اطلاعیه گروهی منتشر کنن و این اقدامات دولت رو مواخذه کنن؟  من نمیدونم چطور میشه هیچی نگفت وقتی حتی اونها از استفاده از وسیله نقلیه عمومی هم محروم میشن؟

پی نوشت:

یک بیانیه اعتراضی به سلب حق تحصیل مهاجران افغان توسط گروهی از فعالان اجتماعی منتشر شده- من ندیده بودم. مرسی از فرناز برای لینک.

۳ نظر:

روح افزا گفت...

ایرانی با خودخواهی و از خود راضی بودن و ظاهر بینی و رفتار احساسی شناخته می شه. البته این ویژگی ها به معنی انکار خصوصیات مثبت این مردم نیست. کاش این ویژگی های منفی هم نمی بود تا گل های این گلستان عطر بیشتری میداد. درصد عنصر نژاد پرستی در رفتار مردم ایران به مراتب بیشتر از میزان آن در رفتار مردم کشورهای همسایه است. چه کنیم؟

خانومچه گفت...

ای کاش سایتی بود که ما هم می‌تونستیم امضا کنیم. واقعا شرم‌آوره. حالا اگر در یک کشور خارجی بگویند بالای چشم ایرانی ابروست چه محشری به پا می‌کنند!

mayra گفت...

chizi ke in chand vaghte man pei bordam ine ke ma iraniha nejad parastim , hala rishe in masale kojast nemiduanm chun man chiz e ziadi az jame shenasii nemidunam va in faghat ye nazr shakhsi va ta haddi tajrobe shakhsist ke dar moghayese ba javameh diegh man peida kardam.