برای کار رفته بودم گرگان. خیلی سفر خوبی بود از این لحاظ که با بچه های فعال و خوبی آشنا شدم و کلی به من لطف داشتند. این اولین سفر کاری من به شهرستان بود و همچنین اولین سفرم به گرگان. البته انتظارم شهر بزرگتری بود چون مرکز استانف ولی این طور نبود. بچه های اونجا در گروههایی که داشتند کارهای مطالعاتی خوبی انجام می دادند و این واسه من خیلی جالب بود. محیط شهرستانها حداقل در زمینه کار NGOای خیلی با تهران فرق داره. این سفر من رو با فضای دیگه ای غیر از تهران و بسیار متفاوت با تهران آشنا کرد.
ارتباطات بین فعالان مستقل و شهرستانهای دیگه خیلی کم بود و بیشتر ان جی او ها با استانداری در ارتباط بودند و طرحها و پروژه ها در این سطح بیشتر اجرا می شوند. شاید به این دلیل که امکانات بیشتری در اختیار دارند.
فکر می کنم پروژه هایی با هدف توانمند سازی زنان شهرستانها و نیز ظرفیت سازی برای ان جی او های اونها یکی از کارهای مقدماتی باشه که باید انجام بشه. حساس کردن زنهای بیشتری به مسائل جنسیتی یکی از گامهایی که باید در شهرستانها برداشته بشه که بعد از اون بشه فعالیتهایی در زمینه بهبود وضعیت زنان انجام داد.
ایجاد امکانات مالی برای ان جی او ها برای انجام پروژه در سطح استانها یکی از نیازهایی که به نظر من به شدت حس میشه. در خیلی از کشورها دولتها از منابع تامین کننده نیازهای مالی سازمانهای غیر دولتی هستند که در ایران متأسفانه در زمینه ان جی او های زنان این کمک ها بسیار کم و در بیشتر جاها اصلا وجود نداره و یا صرفا به بخش های بهداشتی اختصاص پیدا می کنه.
خیلی از کسانی که در زمینه حقوق زنان در ایران فعالیت می کنند به این نتیجه رسیدند که ارتباط با زنهای شهرستانهای دیگه اولویت مهمی در رسیدن به هدف بهبود وضعیت زنان و بدون اون هر عملی یک عمل ناقص و محدود خواهد بود. ایجاد ارتباط با زنان شهرستانها و بازتاب وضعیت اونها که یکی از گامهای اساسی که باید برداشته بشه تا اونها خودشون رو از ما جدا ندونن و به ما اعتماد کنن و بدونن در تهران افرادی که هستند فقط به مشکلات زنان تهرانی فکر نمی کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر