دفاع از حقوق جنسی

چند روز پیش داشتم به دوستی میگفتم که وقتی زنی صحبت از حقوق جنسی میکند وبرخی از مردها برای ساکت کردنش از هر نوع تمسخر و توهین جنسی و غیر جنسی استفاده میکنند مثل زمانی می ماند که شما سوار تاکسی میشوی و تاکسی ران بیشتر از مقدار معمول کرایه طلب میکند ولی تو زیر بار نمیروی و همان کرایه معمول را پرداخت میکنی؛‌تاکسی ران عصبانی می‌شود و فریاد می‌زند و ج ن د ه خطابت می کند و مطمئن است تو را خرد و خفه کرده است.

در این موقعیت‌ها دو راه حل وجود دارد یا واقعا سکوت کرد، که دقیقا چیزی است که آن ها می ‌خواهند یا آن که گذاشت این تحقیرها و توهینات آن قدر تکرار شوند که نه دیگر آن بار را داشته باشند و نه آن کارایی.

بحث بر سر آن است که تو « پا را از گلیمت» فراتر گذاشته‌ای و می‌خواهی وارد قلمرویی شوی که مالکیتش از آن دیگری است. یعنی هزاران سال است که قلمرو او بوده و او برایش تعیین و تکلیف کرده است. تو «زیاده» می‌خواهی و این زیاده خواهی شاید به ضررش تمام شود. مقاومت می‌کند. نمی‌خواهد به قول خودش بازی را به حریف واگذارد. هر آنچه فکر می‌کند بر تو گران می‌آید پیش می‌کشد. به قولی تمام تیرهای کمانش را به سوی تو نشانه می‌رود.

به همین سادگی نمی‌خواهد از مسند قدرتش پایین بیاید و به همین خاطر به هر ابزاری متوسل می‌شود که تو را از میدان به در کند. نقطه ضعفت را همان حوزه‌ای می‌داند که تو از حقت در آن صحبت می‌کنی. حوزه جنسی. چون سال‌ها حق داشته است که تو را با انواع توهین‌های جنسی هر جا که مانعش بودی کنار بزند، ابزاری که هزاران سال است از آن استفاده کرده است.

مطمئن است اگر به تو بگوید فاحشه یا روسپی تو را خلع سلاح کرده است. چون تو نمی‌توانی به هیچ عنوان سنگینی آن‌ها را بر دوشت تحمل کنی.

به نظر می‌رسد باید با خودمان تمرین کنیم تا با این کلمات که تحقیر کننده به نظر می‌آیند، به سادگی برخورد کنیم و همانطور با آن‌ها طرف شویم که با هزار لغت به ظاهر مودبانه‌تر.