۱۳۸۷ تیر ۲۸, جمعه

باز هم چمدان‌ها

بین چمدونهام نشستم و سعی میکنم وسایلشون رو جابه جا کنم تا برای یه تیکه لباس هم که شده جا باز بشه.

خیلی سخته تمام زندگیت رو تو دو تا چمدون جا بدی که بیشتر از 23 کیلو نشه. خنده دارترش اینه که تو ساک دستی که میخوام ببرم تو هواپیما فقط کفش گذاشتم. یعنی مهمترین وسایل زندگی من کفشامه؟ تازه چند جفتش رو شاید نتونم ببرم.

با همه این اوصاف به درو دیوارو کمد که نگاه میکنم می بینم هنوز یه عالمه چیز ریز میزه وجود داره که باید جاشون بدم.

اره دارم سرم رو گرم میکنم با چمدون‌ها و سعی میکنم به قسمت‌های هیجان انگیزتر سفر کمتر فکر کنم.

۴ نظر:

هیوا گفت...

درکت می کنم . زن ها در طول تاریخ تو سری خور بوده اند . حالا هم هستند . در ایران یک جور و در اروپا و آمریکا جور دیگر . البته خود زن ها هم مهم هستند .

Naghmeh گفت...

safar be kheir
لیلا: مرسی نغمه جان.

Aida گفت...

be salamati,
Wher is teh detination? is it USA? if yes, which state? if you find yourself in San Francisco, please let me know... good luck and SAFAR BE KHAYE:)
LOVE,
Leila: Thanks. I will inform you.

نسیمک گفت...

تو عالم روانشناسی میگن کفش نشاندهنده شخصیت آدماست. تو آدم خیلی باشخصیتی هستی:)