تامل در پرونده دلارا

اعدام دلارا اگر اینکه دلمان را به درد آورد ولی شاید نگاهی به کل روند این پرونده  و سوالهای احتمالی بتواند کمک کند به پرونده‌های احتمالی آینده:

1- باید اول از خودمان سوال کنیم که آیا روشهای کنونی برای نجات نوجوانان در انتظار اعدام درست هست یا نه؟ یعنی اینکه با تکیه بر اعلامیه حقوق بشر و یا حقوق کودک جلو رفتن مفید است؟ با توجه که دولت هر دو اینها رو فقط امضا کرده ولی در اصل آنها را توطئه های غربیها میداند و به آن عمل نمیکند. شاید باید برای تغییر این قانون  باید به اصول دیگری متوسل شد غیر از اعلامیه های جهانی.

2- برانگیختن حساسیت سازمانهای بین‌المللی در بعضی موارد به کمک نجات دادن جان یک نفر از مرگ آمده است. ولی در مواردی هم مثل مورد دلارا و مورد جعفر کیانی که سنگسار شد قاضی پرونده  احتمالا به خاطر اینکه فشارهای داخلی و خارجی بار دیگر مانع  از اجرای حکم نشود بر خلاف نظر رییس قوه قضاییه  و بدون اعلام قبلی فرد را اعدام کرد. آیا این بدین معنی است که قاضیها  از روی لجاجت و به خاطر اینکه نشان دهند حکمشان "درست" است بر اجرای حکمشان پافشاری میکنند؟ و هر طور شده میخواهند آن را اجرا کنند؟ یعنی در بعضی موارد امکان دارد فشارها نتیجه عکس دهد؟

3- آیا همونطور که نیما گفته برای جلوگیری از اعدام یک نفر احساسی کردن ماجرا و قهرمان ساختن از آن فرد کارساز است؟ آیا باعث نمیشود که عکس العملهایی در جامعه به وجود بیاورد مبنی بر اینکه مدافع این افراد به طور کل اخلاقیات را بیخیال شده‌اند و فرد را از همه کارهایی که انجام داده است. مبرا دانسته اند؟به این معنا که جامعه در حالت تدافعی می‌رود و تلاش برای جلوگیری از مجازات اعدام را به معنای تلاش برای نجات جان "خاطیان" و دفاع مطلق از کسانی که "عمل خلافی مرتکب شده‌اند" میداند. منظورم این است که شاید ادبیاتی که در خصوص این پرونده‌ها مورد استفاده قرار میگیرد باید طوری تغییر کند که چنین برداشتی برای مخاطب به وجود نیاید. چون در این صورت به نظر می‌رسد که بدین صورت جامعه به سمتی نمیرود که با مجازات اعدام مخالفت کند بلکه هنوز آن را حقی میداند که خانواده مقتول باید از آن استفاده کنند!

بعد حقوقی این پرونده هم حرفهای بسیاری حتما برای گفتن دارد. من متخصص نیستم ولی موارد بالا به نظرم قابل تامل است.