دو پاره شده ایم بین آن دنیای قبلی و آن دنیای آینده. دیگر نه آنیم و نه هنوز این شده ایم. اکتیویست سابق، روزنامه نگار سابق، بلاگر سابق، عکاس سابق، و همه سابقهایی که دیگر نیستند ولی هنوز خاطره شان حضورشان را سنگینتر از همیشه به رخت میکشد.
نه آینده آمده و هی در پیش میرویم و میرویم و انگار نمیرسیم. استاد دانشگا آینده، نویسنده آینده،آکادمیسین آینده. از اینجا رانده و به آنجا نرسیده ایم انگار. معلق.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر