ویکیلیکز سنت جدید افشای مدارک محرمانه و گفتگوها و مذاکرات پشت پرده دولتها و حکومتها رو بنیان گذاشت. سنت حسنهای که ظاهرا خبرگزاریهای دنیا هم بدشون نمیاد هر از چند گاهی به جا بیارنش. در آخرین نمونه الجزیره اسنادی رو منتشر کرده که در اون میگه که سران دولت خودگران فلسطینی امتیازاتی قرار بوده بدن به اسرايیلیها در مذاکرات صلحشون بدون اینکه در مقابلش چیز دندان گیری گیرشون بیاد حتی ظاهرا طرح دو دولت هم داشته به فنا میرفته. من جدیدا کلی حال میکنم که این دولتها )خیلی هم برام فرق نمیکنه ایران باشه، امریکا و یا فلسطین( خودشون رو به در و دیوار میزنن که تکذیب کنن ولی از اونجایی که معمولا ملتها) مخصوصا تو منطقه ما( به دولتها اعتماد ندارن بیشتر حرفهای این مدارک رو باور میکنن. دکتر دباشی تو یکی از مقالاتش که درباره ویکی لیکز نوشته بود حرف جالبی زد که قرار این بوده در حکومتهای دموکرات این زندگی دولتها باشه که رو باشه و عیان و نه زندگی شهروندان ولی این قاعده کاملا برعکس شده و این دولتهان که به همه زیر و بم زندگی شهروندان دسترسی دارند و اقدامات خودشون مخفیانه است.
به نظر من اتفاقی مثل ویکی لیکز رو باید به فال نیک گرفت. چون این قاعده رو تا حدودی برعکس میکنه. بعضی وقتها کمی تا قسمتی آنارشیست بودن خوبه.
به نظر من اتفاقی مثل ویکی لیکز رو باید به فال نیک گرفت. چون این قاعده رو تا حدودی برعکس میکنه. بعضی وقتها کمی تا قسمتی آنارشیست بودن خوبه.