۱۳۹۰ تیر ۸, چهارشنبه

تجربیات و روایتهای شما از ازار جنسی

همراه با برخی دوستان در حال آغاز پروژه‌ای هستیم در جهت جمع آوری تجربیات و روایتهای شما از آزار جنسی - توضیح پروژه به صورت خلاصه  در ادامه می‌آید. از خوانندگان این وبلاگ تقاضا میکنم که ما را در انجام این پروژه یاری کنند و در صورت تمایل تجربیات و روایتهایشان را برای ما آدرس آیمیل زیر بفرستند. با اجازه آنها این تجربه‌ها در آینده به صورت وبلاگی  منتشر خواهد شد تا بتوانیم نقش کوچکی در آگاهی بخشی در این زمینه ایفا کنیم. آدرس ایمیل این پروژه azarejensi@gmail.com است. پیشاپیش از اینکه در این مورد خبررسانی میکنید ممنونیم.

« بسیاری از ما مورد خشونت جنسی و یا جنسیتی، گاهی حتی در روابط نزدیک مان و البته اغلب در برخوردهای گذرا با مردم ناشناس، واقع شده ایم اما حداکثر این تجربیات را با دوستی در میان گذاشته و هرچند نمی توانیم هرگز فراموش شان کنیم ولی از این دست تجربیات دردناک مان به اجبار گذشته ایم. بسیاری از کسانی که خود چنین خشونت هایی را علیه دیگران بکار می برند از عمق  دردناک و گاهی حتی از ماهیت غیرقابل بازگویی و توصیف ناپذیری چنین تجربیاتی ناآگاه اند. این وبلاگ برای آرشیو کردن این تجربیات است که هرچند ممکن است بسیاری از این تجربیات را به دلیل خشونتی که متحمل شده ایم نتوانیم دقیق بازگو کنیم اما حتی توصیف دست و پا شکسته شان هم مبارزه ای ست علیه ادعاهای مبنی بر عدم وجود شان. آرشیو این تجربیات باعث می شود که خودمان به کمک یکدیگر با قسمت کردن این تجربیات به تحلیلی از این خشونت های گسترده و روزانه در ایران برسیم و هم اینکه این وبلاگ فضایی خواهد بود برای ثبت عمق دردناک چنین تجربیاتی برای کسانی که احیانا حساسیت کمتری نسبت به این دست خشونت های اغلب پنهان در جامعه دارند. جنسیت شما برای مشارکت در این وبلاگ مهم نیست. »

۵ نظر:

ناشناس گفت...

فرستادن تجربیات از طریق ایمیل راهکار خوبی نیست. بسیاری دوست ندارند حتی آدرس ایمیلشان به دست مدیر وبلاگ برسد. بهتر است به صورت کامنت ناشناس فرستاده شود و بعد از خوانده شدن توسط مدیر وبلاگ در وبلاگ منتشر شود.

milad torfi گفت...

نمیدونم شاید ایده ی خوبی باشه،البته امیدوارم فایده ای برای بقیه داشته باشه این طرح،ولی من یکی که فکر نکنم بتونم همه ی مطالبش رو دنبال کنم.خیلی دردناکه.و من اصلا علاقه ای به خوندن ای خاطرات تلخ ندارم.

درضمن من هم با نظر این دوست ناشناس که گفتن ایده ی ارسال ایمیل راهکار خیلی خوبی نیست موافقم. فکر میکنم از طریق کامنت یا یه فُرم Contact که به سادگی میشه روی وبلاگ گذاشت (من کدش رو دارم اگه خواستین) ، خیلی بهتر جواب بده.

Unknown گفت...

ممنون از پیشنهادتون. میشه لطف کنید درباره اون کدی که میگید کمی توضیح بدید. ممنون میشوم. ایمیل من هستfemirani@gmail.com

ناشناس گفت...

سلام دوست عزیز
تلاشتون برای روشن کردن چراغی که به جامعه ی تبعیض آمیز ما کمک کنه رو تقدیر می کنم.
دو پست وبلاگ شما رو خوندم و علی رغم این که موافق هر حرکتی در جهت احیای حقوق زنان هستم اما حس خوبی نسبت به این جهت گیری ندارم. بیشتر فکر می کنم و می بینم دلیل این احساس اینه که نمی فهمم بیان این تجربیات دقیقا چه کمکی داره می کنه؟ آیا اتفاقا به مزاحمین بیشتر کمک نمی کنه تا راه های جدید برای آزار زنان رو پیدا کنن؟ من پست مقدمه در وبلاگ رها رو هم خوندم اما باز هم قانع نشدم که این کار بتونه فایده ای داشته باشه. احساس کردم حتی از نظر خودتون هم نتیجه ی کار مبهمه و هدف مبهم ممکنه که اتفاقا به جایی منتهی بشه که حتی خودتون هم نمی خواهید.
شاید با کمی تغییر جهت این وبلاگ بتونه مفیدتر باشه.
مثلا وقتی نوعی از این آزار بیان می شه بدون این که جنبه ی اروتیک بهش داده بشه، راه هایی هم بیان بشه که کمک کنه در این مواقع باید چه کارهایی توسط قربانی و سایر نقش های درگیر انجام بشه. شاید اگر تجربه ی کسانی رو بنویسیم که پایدارتر بودن و پیگیری و شکایت کردن بسیار مفیدتر باشه و شاید اگر چالش های قانونی و اجرای قوانین و خطرات پیگیری رو بیان کنیم باز هم مفیدتر باشه.

Unknown گفت...

دوست عزیز ممنون از نظرتون. هر اقدام و حرکتی ممکن است که نتایجی رو در برداشته باشه که ناخواسته است. با این حرف شما موافقم. ما این پروژه رو به عنوان اولین گام در جهت اطلاع رسانی درباره این پدیده راه انداخته ایم و بیشتر به منظور نشان دادن عمق فجایعی که در اطرافمان رخ میدهد ولی منتشر نمیشوند و در کنج ذهنها خاک میخورند. هر نوع داستان یا تجربه ای ممکن است توسط فرد یا افرادی مورد سواستفاده قرار بگیرد. شخصا به این موضوع اعتقاد ندارم که به دلیل سو استفاده برخی افراد باید از شرح ماوقع و حوادث و فجایعی که اتفاق خودداری کرد و سکوت کرد. من فکر میکنم گفتن و برملا کردن معضلات و نشان دادنشان و آن را به گوش کسانی که شاید تا حالا نشنیده باشندش مفیدتر از پنهان کردنش باشد. ما هم خوشحال میشویم که تجربیاتی که پایانی آموزنده داشته باشند و صدای قربانی به جایی رسیده باشد منتشر کنید ولی نسبت به امکاناتی که در حال حاضر داریم رفتن و پیدا کردن افراد کار ساده ای نیست، مگر اینکه خود افراد با دیدن این وبلاگ تمایل به همکاری و به اشتراک گذاشتن تجربه هایشان داشته باشند. این وبلاگ در حال حاضر در ابتدای راه است.ولی با نظرات دوستانی مانند شما امیدواریم که بتواند آغازی باشد برای فعالیتهایی در جهت هدفمان که شاید مختص به ما نباشد و دیگران هم در این زمینه ابداعات و فعالیتهای خود را شروع کنند.