۱۳۸۴ دی ۲۰, سه‌شنبه

سلام


شايد از امروز شروع كنم اينجا يه چيزايي نوشتن. مي خوام اين دنياي وبلاگ نويسي رو تجربه كنم. اميدوارم خوشم بياد.

۲ نظر:

میلاد طرفی گفت...

سلام همشهری وبلاگ نویس!
راستش قرار بود واسه آخرین پستتون "یک ظهر گرم تابستانی..." کامنت بذارم،متوجه شدم کامنتها غیرفعال هستن.(چقدر حیف واقعا.)
البته من همیشه عادت دارم وقتی یه وبلاگ قدیمی خوب رو پیدا میکنم،اول همه میرم سراغ آرشیوش و قدیمی ترین پست هاش رو میخونم. خوشبختانه کامنتهای پست های قدیمی هنوز فعال بودن.
اومدم بگم خیلی خوشحالم که این وبلاگ رو پیدا کردم،و احتمالا این وبلاگ هم به لیست وبلاگهایی که مطالبشون رو دنبال میکنم اضافه بشه.
خوب می نویسید.یا حتی شاید خیلی خوب. حداقل درمورد اون چندتا پستی که من خوندم اینطور بوده. و اینکه خیلی خوشحالم که میبینم وبلاگ نویسی رو اینطور جدی دنبال میکنید.
خب راستش خانم های اهوازی (البته متوجه هستم که شما ساکن ایران نیستین) معمولا علاقه ی چندانی به دنیای مجازی ندارن،چه برسه به اینکه بخوان به طور جدی وبلاگ نویسی کنن. علاوه بر اون،غیر از همشهری بودنتون،مطالبتون رو هم دوست دارم،و اون لحن صمیمی نوشته ها.
امیدوارم همیشه همینطور ادامه بدین.
واستون آرزوی موفقیت میکنم.

Unknown گفت...

سلام میلاد جان
مرسی از نظر گرم و پر مهرت همشهری. راستش خودم دلم میخواست که کامنت دونی را باز میگذاشتم ولی بعضی وقتها واقعا آزار دهنده میشود با توجه به اینکه پستهای من شاید گاهی خیلی بهنجار به نظر نرسد:) من ساکن ایران نیستم ولی هنوز خودم رو اهوازی میدونم :) شاید تقصیر خانم های اهوازی نیست که خیلی به اینترنت علاقه نشان نمیدهند خیلی عوامل مهم است برای اینکه زنی به خصوص در اهواز (‌آنجا بزرگ شده ام و تا حدودی میشناسم جامعه‌اش را) بتواند کلی مانعهای فرهنگی و اجتماعی را پشت سر بگذارد تا بتواند آنطور که میخواهد زندگی کند.
شاد باشید و سلامت هر جا هستید.