خیلی نوشتهات طولانی تابیام بخونمشون ونظر بدم کارت اینترنت تمام میشه شایدم بگی نظر درمورد جمله های کمتر بده ولی من این نوشته هارا دوست دارم.
لیلا: مرسی سجاد جان، البته من نوشته هام معمولا خیلی طولانی نیستن. مگر بخوای همه پست ها رو با هم بخونی که خوب آره چند ساعتی طول میکشه. بازم مرسی از لطفت.
عجب همزمانی جالبی! لیلا جونم اخترک بدون گل سرخ که دیگه اصلا اخترک نیست...درسته؟
لیلا: آره نسیم جونم. وقتی گل سرخت یه جای دیگه باشه ولی لزوما اونجا اخترک نباشه دیگه خیلی قضیه پیچ میخوره. همه این فکر و ذکر ها مثل تو برمیگرده به اون تغییر هورمون لعنتی..
هميشه همينطوره آنور كه هستي دلتنگ "يار" و "ديار" ي. بعد كه تو كشورت و كنار "يار" (البته اگر ياري باشه!) فكر برنامه هايي كه داري و بايد هم و غم و زندگيت را براشان بذاري. همينه كه هيچ وقت آسودگي دائمي سراغي از ماها نميگيره ليلاي عزيز. در ضمن عكس جديد وبلاگت بسار زيباست. به نظر من با افكارت و محتواي وبلاگت همخواني زيادي داره. خيلي در انتخابش سليقه به خرج داده اي.
لیلا: مرسی عزیزم. خودم هم این عکس رو خیلی دوست دارم. من فکر کنم اگه یه روز هم آسودگی به سراغمون بیاد حوصلمون سر میره.
۱۵ نظر:
mesle emrouze asemone ma, enghadr barido barid ke had nadare, ferk konam delesh baraye zaminiha tang shode bood
صبور باش و تلاش کن
har vaght delet gerft pasho bia inja 2 tayee ba ham deltange yaro dyar shim...hade aghal injouri dardesh kamtare
دوری چه کسی شمارا اونقده سردرگم کرده.
جواب یادت نره سجاد ف
جواب: اگه میخواستم که مینوشتم. ولی میتونم بگم یه خوب.
امان از این چشمه ....
دنیای اسرار آمیز اشک ...
خیلی نوشتهات طولانی تابیام بخونمشون ونظر بدم کارت اینترنت تمام میشه شایدم بگی نظر درمورد جمله های کمتر بده ولی من این نوشته هارا دوست دارم.
لیلا: مرسی سجاد جان، البته من نوشته هام معمولا خیلی طولانی نیستن. مگر بخوای همه پست ها رو با هم بخونی که خوب آره چند ساعتی طول میکشه. بازم مرسی از لطفت.
عجب همزمانی جالبی! لیلا جونم اخترک بدون گل سرخ که دیگه اصلا اخترک نیست...درسته؟
لیلا: آره نسیم جونم. وقتی گل سرخت یه جای دیگه باشه ولی لزوما اونجا اخترک نباشه دیگه خیلی قضیه پیچ میخوره. همه این فکر و ذکر ها مثل تو برمیگرده به اون تغییر هورمون لعنتی..
آره غم غربت انکارناپذیره
اون دوستت ستاره رو يادت ميآد؟ همون كه دوست من هم هست. اون طفلي هم الان خيلي افسرده و درگيره. كاش شما ميتونستيد همديگر رو ببينيد. اون البته هلنده.
لیلا: سارا جان من دو سه ماهه دیگه به احتمال زیاد میرم هلند. سعی میکنم یه برنامه بذارم ستاره رو ببینم.
لوگوت رو چه خوب عوض كردي. اين خيلي زيباست.
لیلا: :)
جاش خالي نباشه كه مي دونم حتما هست.
چهره جديد وبلاگتون مبارك. اميدوارم دلتم مث وبلاگت با اميد به آينده نوتر و شادابتر بشه.
لیلا: مرسی کاوه جان.
هميشه همينطوره آنور كه هستي دلتنگ "يار" و "ديار" ي. بعد كه تو كشورت و كنار "يار" (البته اگر ياري باشه!) فكر برنامه هايي كه داري و بايد هم و غم و زندگيت را براشان بذاري. همينه كه هيچ وقت آسودگي دائمي سراغي از ماها نميگيره ليلاي عزيز.
در ضمن عكس جديد وبلاگت بسار زيباست. به نظر من با افكارت و محتواي وبلاگت همخواني زيادي داره. خيلي در انتخابش سليقه به خرج داده اي.
لیلا: مرسی عزیزم. خودم هم این عکس رو خیلی دوست دارم. من فکر کنم اگه یه روز هم آسودگی به سراغمون بیاد حوصلمون سر میره.
به خشنودی اورمزد
درود بیکران بر شما یار نازنین
بروزم با جستار بانو آرتمیس
و چشم براه حضور سبز شما یاران
پاینده و جاویدان ایران بدرود[گل]
ارسال یک نظر