۱۳۹۱ آبان ۱۸, پنجشنبه

زنان و انتخابات ۲۰۱۲ آمریکا

بسیاری معتقدند که انتخابات ریاست جمهوری و مجلس سنای آمریکا که روز سه شنبه برگزار شد، یک نقطه عطف تاریخی برای زنان آمریکایی است:

۱- اولین زن همجنسگرای آمریکا به نمایندگی سنا از ایالت ویسکانسین انتخاب شد.
۲- تاد اکین نماینده جمهوریخواه ایالت میسوری که گفته بود «حاملگی از طریق تجاوز مشروع امکان ندارد» (حال معلوم نیست که تجاوز مشروع چه نوع تجاوزی است) و سر و صدای بسیاری راه انداخت و بسیاری از زنانی را که قربانی تجاوز بودند به خشم آورد از خانم کلر مک کیل باخت. 
۴- اولین زن آمریکایی- آسیایی از ایالت هاوایی به سنا راه پیدا کرد. 
۵- زنان برای اولین بار در ایالات ماساچوست و نبراسکا نماینده سنا شدند. 
۶- ایالت نیوهمپشایر اولین ایالتی شد که همه سمتهای رده بالای سیاسیش به دست زنان است. فرماندار ( تنها فرماندار زن دموکرات در کل کشور) و نمایندگان کنگره و سنایش را زنان تشکیل میدهند ( دو نماینده سنا و دو نماینده کنگره)
 ۷- برای اولین بار تعداد زنان در سنای آمریکا به ۲۰ نفر افزایش یافت ( در حال حاضر ۱۷ نفر هستند و نیمی از کاندیداها برای ۳۳ کرسی سنا در این انتخابات نیز زن بودند) که در تاریخ  ۱۳۳ ساله آن بی سابقه بوده است.( با اینکه نیمی از رای دهندگان آمریکایی زن هستند ولی سهم زنان از رده های بالای قانونگذاری و سیاست فقط ۱۷ درصد است در کنگره آمریکا از ۴۳۵ نماینده فقط ۷۳ نفر زن هستند که انتخابات اخیر آن را به ۷۷ نفر افزایش داد. دو نفر از این افراد جدید زیر ۴۰ سال سن دارند و یک نفر آنها اولین هندو نماینده کنگره آمریکاست.)
۸- ۵۵ درصد از زنان آمریکا به اوباما رای دادند در حالیکه ۴۴ درصد به رامنی. این بیشتر مدیون تمرکز بیشتر اوباما بر مسائل خاص زنان از جمله آزادی سقط جنین، بیمه بهداشتی همگانی و برابری درآمدهای شغلی بود.

سال ۱۹۹۲ را سال زنان در آمریکا نامیدند چون ۶ زن به سنا راه پیدا کرده بودند ولی در سال ۲۰۱۲ با بیشتر از ۳ برابر شدن این تعداد، یک دستاورد جدید به اسم زنان ثبت شد ولی هنوز راه زیادی در پیش است.



۲ نظر:

ناشناس گفت...

چه خوب بود این جمع بندی که کردید. امیدوارکننده بود. امیدوار کننده به درستی راه برابری، به اینکه شاید واقعا بشود در عالم واقعیت هم به جاهای خوبی رسید. اینطور جمع بندی ها و مقایسه ها ضروری است برای زنده کردن امید و پایدار ماندن. اوباما که انتخاب شد حس آن روزی بهم دست داد که خاتمی برای بار دوم انتخاب شد، بسکه هنوز امیدوار بودم. هنوز هم مخالف آن کسانی هستم که می گویند خاتمی بد عمل کرد، اما خب، سال ۸۴ همه ی امیدها نابود شد و من بعد از آن انتخابات بود که فکر کردم دیگر آنجا جای من نیست... حالا با دلهره ای که از آن تجربه ی تلخ دارم نشسته ام به تماشای مردم آمریکا، و از ۳۶ ساعت قبل هی دارم آرزو می کنم که مشابه آنچه که در ایران ۷ سال پیش اتفاق افتاد، در آمریکای ۴ سال دیگر تکرار نشود.

SKE گفت...

بخش زیادی از اینها نقاط ضعفی است که بر اساس دیدگاه های پروفسور هانتینگتون این کشور را روز به روز ضعیف تر می کند !
می خوابم ببینم مثلا ده سال دیگر که چین یک کدخدای روستا انتخاب می شود که مثلا غیر هون باشد ! یا در روسیه مثلا یک تاجیک به نمایندگی یکی از شهر های سیبری در انجمن شهر در می آید !