امروز خبر «اهدای» زمینهای بهاییان یک روستا به رهبر توسط مسلمانهای اون روستا رو میخوندم. همزمان هم دارم کتاب «انسان مقدس« جورجو آگامبن رو میخونم که میگه انسان مقدس ( شاید هم باید معنی وقف شده ترجمه بشه/ معنای مذهبی مقدس رو کاملا فراموش کنید برای اگامبون این کاملا یک مفهوم سیاسیه که ریشه در روم باستان داره) انسانیه که نه خدایان قبولش میکن به عنوان قربانی و نه بر اساس حقوق انسانی بر روی زمین ازش محافظت میشه. انسانی خارج از دایره حق و مذهب. انسانی بدون سرزمین. کسی که هیچ حقوق مدنی و انسانی براش در نظر گرفته نشده و همه اینها به اسم »دفاع از امنیت عمومی«.
انسانی رانده شده به یک منطقه تاریک که اگر چه توسط حاکم و قوه قهریه قانون ساخته شده ولی درش نه قانونی وجود داره نه حقی.
و فکر کنم همه ما در مراتبی انسان موقوفهایم.
پینوشت: وقف شدن در فرهنگ ما بار مذهبی داره ولی شاید در اصل زمین وقف شده زمینیه که مالک خصوصی نداره و دولت نمیتونه دست روش بذاره مگر به زور یعنی میتونه فلسفهاش این بوده باشه، زمینی خارج از محدوده قانون/ بخوانید حاکمیت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر