۱۳۹۰ شهریور ۲۹, سه‌شنبه

عبور از شخص...

دغدغه‌ام دیگر یک شخص نیست که برای اعتراض به حضور فیزیکیش در محل زندگیم شعار سر دهم. واقعیت آن است که گمان میکنم مدتیست که مشکل را سیستمی میبینم که با مشتهای گره کرده  من در فاصله چند هزار کیلومتری از مرکزش خللی در موجودیت و عملکردش ایجاد نخواهد شد مگر بواسطه آنها که زندگیشان تحت تاثیر مستقیم آن است.